Mijn werk leidt fotografie af van zijn specificiteit, het vastleggen van het moment, en wil de duur uitdrukken. Ik wil een gevoel opwekken zonder de indruk van het moment te bevriezen: het doorleefde gevoel uitrekken. Om dit te bekomen leg ik een bepaalde vorm van ambiguïteit bloot, door instabiliteit en dynamiek in het beeld te brengen. Het doel van mijn fotografie is meer om op te roepen dan om te laten zien.

Ik wijk af van een gefixeerde monoculaire visie, omdat onze ogen voortdurend in beweging zijn en de werkelijkheid een permanente constructie van sensaties is. Als kunstenaar kan mijn visie op de wereld niet beperkt blijven tot een concreet uiterlijk, herleidbaar tot rationele kennis.

Het verkennen van de grenzen tussen domeinen is één van mijn belangrijkste inspiratiebronnen. Het is de rode draad in de meeste van mijn series, dit niet omdat de grenzen scheiden, maar juist omdat ze de plek zijn waar uiteenlopende zaken de dichtstbijzijnde zijn. Ik breng tegenstellingen samen, zwak licht komt uit diepe duisternis tevoorschijn, orde verschijnt in chaos, vervaging vergroot scherpte, schaduwen worden gekleurd, abstractie verbreedt de werkelijkheid, verliezen om te vinden, het organische wordt met metaal getint, de kijker wordt acteur…

Meervoudige belichting bij het fotograferen en het gebruik van handgemaakte filters vormen de basis van mijn techniek. Mijn creatieproces bestaat uit een opeenvolging van maskerende acties, voornamelijk tijdens het fotograferen, acties die de realiteit wijzigen, een soort transformatie van een bestaande realiteit naar een nieuwe vraagstelling. Soms worden bepaalde foto’s ook verrijkt met kleurvlekken die op de afgedrukte foto worden aangebracht. Ik deconstrueer de werkelijkheid, vervorm haar, verrijk haar met verschillende lagen, geef haar een andere structuur. Ik leg verschillende momenten op hetzelfde beeld, vreemde tonen, ik introduceer een zekere verwarring.

Ik produceer beelden die als onafgemaakt en rauw zouden kunnen lijken. Deze schijnbare niet-voltooiing leidt tot de onvolmaakte overdracht van een emotie, zodat de kijker zijn eigen werkelijkheid kan reconstrueren. Mijn meervoudige belichting techniek, die werd gebruikt ten tijde van de opname, introduceert een tweede zeer belangrijke factor voor mij: toeval in een doordacht proces, toeval, van waaruit ik het beeld op een iteratieve manier opbouw, soms leidt deze techniek naar een vorm van “action painting”.